بعضی موقع ها فکرم اینقدر کوچیک و محدود میشه که وقتی به خودم میام میبینم به چه چیزای چرتی فکر میکردم آرزو هایی بد! کینه! فکر به گذشته!
انگار که چند نفر مارو تبعید کردن به یه جای دور افتاده و چون من نتونستم توی اون شرایط سخت زنده بمونم دیگران رو مقصر میدونم چرا که مقصر اصلی کسی نیست جز خودم.
و
خودمون.
وایسا ببینم , اگه شما هم مقصرید پس من درست فکر میکردم؟
اوه نه ما بهترین کلمه ایی که میتونم مقصر بودن رو باهاش نابود کنم
پس ما مقصر هستیم
بالاخره تونستم شکستش بدم ما مقصریم ما فقط در صورتی یک دیگر رو انتخاب میکنیم که قبول کنیم شخص مقابل ضعیف تر یا برابر ما
ما همه استادای دانشگاه رو به چشم یه اسکل میبینیم احتمالا اونا هم مارو به چشم نسل سوخته ببینن اما چطور میشه که هم ما اونارو از خودمون پایین تر میدونیم هم اونا مارو یجورایی همه دارن همو اینطوری نگاه میکنن؟ همه با هم جنگ روانی دارن؟ لبخند هایی که پشتش کلی حرف زشت؟
وایی دوباره دارم به چیزای چرت فکر میکنم همش از اونروزی شروع شد که فهمیدم صدای قلب آدمارو میشنوم , اونا فقط نمیگن بوم بوم اونا حرفشونو از توی چشما بیان میکنن و از اون روز به بعد هرکیو میدیدم نمیتونستم به چشماش نگاه کنم اما اگه نگاه میکردم! تمام کلمات بوی دروغ میگرفت!
چند روز پیش یه بازی پیدا کردم که اسمش تبعید شدگان بود اسمش خیلی کنجکاوم کرد و منم نصبش کردم توی کل بازی نه خبری از اسلحه هست نه جنگ و نه آدماش با هم صحبت میکنن , نه از پول خبری هست نه از سیاست اوایل خیلی بازی مسخره ایی بنظرم میومد اما بعد از مدتی ازش خیلی خوشم اومد از سادگی بازی و نکته جالبی که خیلی به چشم میخوره مهربانی بود.
کل مطلبم اینه که ما آدما بخاطر پول همه چیزو داریم نابود میکنیم ما همدیگرو دوست نداریم بلکه این اسم همدیگست که دوست داریم اگه خوشحال باشیم بعد اسم همدیگه چیزای قشنگ و اگه ناراحت بعد اسم همدیگه حرفای بد میزنیم ما توی فکرمون دفترچه تلفن های سیاه درست کردیم و با موبایلامون در گوشی ساعت ها حرف میزنیم. پول مارو حسود کرده خواهش میکنم هر چیزیرو که داری رها کن و خودت رو همین الان تبعید کن به جایی که زندگی برات یه بازی باشه ازت خواهش میکنم.!
اگه اینو میخونی
بدون که زندگی برای خوردن غذا نیاز به پول و اسم های با کلاس نداره موبایلت رو بشکون از لباس هایی که به اونا چسبیدی رها شو و برو برای یه کاسه برنج توی روستا هایی از جنس آدمی گدایی کن.
اینارو فرشته ها هر روز به ما میگن اما ما فقط سمت چپ رو انتخاب میکنیم.
